Druk druk druk

Zoals de meesten van jullie wel weten, ga ik sinds een maand weer naar school. De lesstof is ontzettend interessant, maar wat jullie vast wel hebben gemerkt, ik hou zo weinig tijd over. Er zijn zo ontzettend veel dingen die ik wil doen en moet doen, maar ik heb er gewoon geen tijd voor. En daar baal ik van. Ik doe ontzettend hard mijn best om mijn schoolwerk te plannen, wat nog niet heel erg goed gaat helaas, maar we blijven het proberen. 

De afgelopen weken heb ik wel ontzettend veel leuke dingen gedaan en meegemaakt, naast wat tegenslagen, maar wie heeft die nou niet? Ik heb bijvoorbeeld ontzettend veel plezier gehad samen met mijn lieve zussie bij Popmania.Ik heb weer genoten van de optredens van Mijn lieve vriendinnetje Meryem als Juliette en Calculated. Ook heb ik een heel gezellig verlaat verjaardagsfeestje gehad, waar ik samen met een aantal hele lieve vrienden weer eens heb genoten van een spelletje weerwolven. Dit gaat zeker nog een vervolg krijgen lieve mensen. 

Afgelopen weekend heb ik samen met mijn vrienden en vriendinnen van Brassicamusicals een voorproefje kunnen geven van onze volgende musical, Beauty and the Beast, tijdens het Coolpleinfestival. De reacties waren lovend en dat ondanks dat we nog helemaal niet zo lang bezig zijn met repeteren. Het wordt echt een geweldige musical. De kaarten zijn al te koop via de website van Cool.

Hopelijk gaat het me snel lukken om mijn schoolwerk en alles wat ik moet doen beter te plannen, want de chaos is niet echt bevorderlijk voor mijn innerlijke rust. Het is uitputtend. En ik ben wel toe aan een beetje rust. Ik ben wel weer toe aan vakantie, maar zelfs dan zal ik die extra tijd moeten steken in schoolwerk, want helaas zal ik me dan moeten voorbereiden op mijn eerste tentamens. Life's a bitch.

Back 2 school

Zoals de meesten van jullie wel weten begin ik deze maand weer met een nieuwe opleiding. Het zal even flink aanpoten worden, want naast vier dagen in de week werken een dag naar school en straks ook nog eens een dag stage is niet niks. Soms zie ik er ontzettend tegenop. Ik heb straks maar één dag in de week vrij. Dat is echt weinig en aangezien ik nog steeds geen werk dichterbij huis heb, ben ik zoveel onderweg. Ik heb af en toe echt het idee dat ik meer tijd in de trein doorbreng dan dat ik thuis ben. Ik vind treinreizen niet erg hoor, maar ik zou die tijd liever thuis doorbrengen met de dingen die ik leuk vind en met de mensen en dieren om mij heen waar ik om geef. Maar goed, voor alles kom een tijd. Ik hou maar in mijn achterhoofd dat ik het voor een goed doel doe. Ik heb altijd graag het onderwijs in gewild en daar heb je toch echt een diploma voor nodig, dus als ik wil ontsnappen aan de sleur die er nu na zes en een half jaar optiek is ontstaan, zal ik toch echt terug naar school moeten. En wie weet hoe het gaat lopen. Misschien kan ik over een paar jaar al aan het werk op een school met kinderen, we gaan het zien. 

Vandaag heb ik nog een lekker dagje thuis, vanmorgen een afspraak bij de orthodontist gehad en nu zit ik heerlijk op de bank met Mayday aan mijn voeten en Elphie naast mij op de bank. Ik probeer voor mezelf te bedenken hoe ik straks het beste mijn tijd kan gaan indelen. Hoe ik mijn studie het beste kan organiseren en hoe wij financieel rond gaan komen als blijkt dat ik het niet meer red om vier dagen in de week te werken naast het studeren. Oh natuurlijk loop ik op de zaken vooruit. Ik moet vooral van het beste uitgaan en dat gaan we dus doen. 

Ik heb voor mezelf bedacht dat ik mezelf af en toe moet belonen. Net zoals dat je na het maken van een tentamen beloond wordt met het cijfer en de bijbehorende EC (European Credits). Zo wil ik mijzelf belonen voor het behalen van taken. Want ja, je moet jezelf toch af en toe een beetje kietelen om het leuk te houden. Een studiejaar is goed voor 60EC, wanneer ik die 60EC heb gehaald heb ik mijn propedeuse. Het studiejaar is opgedeeld in 4 periodes. Wanneer ik alle tentamens heb gehaald voor een periode wil ik mijzelf belonen met iets. Dit kan iets tastbaars zijn, iets wat al een tijdje op mijn verlanglijstje staat, maar ook iets om te doen, een voorstelling, avondje uit of een dagje weg. Wanneer ik op deze manier mijzelf beloon, hoop ik het voor mezelf leuker te maken om te studeren en ik hoop zo een beetje zuiniger te zijn met het geld wat ik te besteden heb. 

Het studeren op zich is ook iets. Ik vind het heel erg moeilijk om gedisciplineerd ergens mee bezig te zijn, zeker wanneer ik weinig tijd en weinig energie heb. Ik wil voor mezelf een studierooster maken. Elke dag een beetje leren is namelijk veel minder energie en tijdrovend dan wanneer ik een hele dag, uren achtereen met school bezig ben. Mijn spanningsboog is niet zo groot dus door mijn schoolwerk te verdelen over de dagen en korter bezig te zijn is het voor mij makkelijker om mij te concentreren en dus mijn doelen te behalen. Ook zal ik meer rekening moeten houden met het feit dat ik mijn slaap en rust hard nodig heb. Niet meer toch middernacht filmpjes zitten kijken op youtube, maar vroeger naar bed en een boek lezen om tot rust te komen. 

Verder moet leren leuk en comfortabel blijven. Zoveel mogelijk proberen op school te doen of onderweg van en naar school. Ik zit namelijk een uur in de trein om op school te komen. 's Avond na het avondeten trek ik me nog maximaal een uurtje terug om met mijn neus in een boek te gaan zitten voor school met een kopje thee erbij. Klinkt voor mij als een goed plan. Nu de uitvoering nog. Ik hoop vooral dat ik de studie net zo leuk vind als dat ik denk dat het is. Want de daadwerkelijke studie is toch altijd anders dan de studie zoals hij door de opleidingen worden verkocht. 

Nu zal ik dus proberen jullie op de hoogte te houden van mijn vorderingen, maar daarnaast met alles wat mij bezig houdt en dat is nogal wat. 

Groetjes, 

Taatje

Read-a-thon

Ik hou van lezen. Ik hou écht ontzettend van lezen. Ik kan me nog goed herinneren dat we elke zomer op vakantie gingen en een krat gevuld met boeken meenamen. Allemaal namen we minstens 5 boeken per persoon mee en aan het eind van de vakantie had ik ze allemaal gelezen, maar dan bedoel ik niet alleen mijn eigen 5 boeken, nee. Dan bedoel ik dat ik dat hele krat had uitgelezen en dat waren meestal toch wel minimaal 25 boeken. Vooral de laatste paar jaar dat ik met mijn ouders en zusjes mee ging op vakantie. Ik las de boeken van mijn zusje die 5 jaar jonger was, maar ik las ook gewoon de boeken van mijn ouders, zoals de dikke pillen van Ludlum. Dit heb ik volgehouden tot ik een jaar of 19 was, toen sloop het erin.

Ik kon mij steeds slechter concentreren. Leren ging ook steeds moeilijker. Ik werd depressief en mijn slechte concentratie zou ook daardoor veroorzaakt worden,volgens de huisarts tenminste. Jaren later zijn we erachter gekomen dat die hele depressie waar ik jaren mee heb gekampt en de leer en concentratie problemen werden veroorzaakt door een chronisch vitamine B12 tekort. Ik zal over dit tekort zeker nog een keer een artikel schrijven, maar voor vandaag gaan we het luchtig houden. Nu gaat het namelijk goed en dat proberen we zo te houden. Ik lees weer, zelfs al heb ik er eigenlijk te weinig tijd voor en zou ik veel meer willen lezen. Ik maak er eerlijk gezegd ook niet echt tijd voor, wat ik maar eens moet doen.

Vroeger kon ik echt alles lezen, zolang er maar ergens letters stonden die woorden en zinnen vormden. Tegenwoordig heb ik daar meer moeite mee. Daar waar ik vroeger de meest willekeurige boeken kon lezen, ik denk dat ik zelfs de telefoongids van voor tot achter had kunnen lezen, kan ik mij er nu gewoon soms niet eens toe zetten om een boek uit te lezen. Op de een of andere manier past dit niet bij mij. Voor mijn gevoel moet ik een boek waar ik aan begin gewoon uitlezen, hoe slecht ik het boek ook vind. Hoe saai het boek ook is, hij moet uit en toch lukt mij dat niet meer. Zoals sommige van jullie wel weten, hou ik best wel van musicals en een van mijn favoriete musicals is 'Wicked.' Nu kwam ik laatst het boek tegen in de bibliotheek en vol enthousiasme ben ik eraan begonnen, maar ik kwam er gewoon niet doorheen. Het verhaal en het hele boek stond mij gewoon tegen. Dit had ik ook met de boeken van '50 tinten,' Ik ben eraan begonnen en ik heb het echt geprobeerd, maar ik vond het vreselijke boeken.

Andere boeken, zoals het boek 'de 100 jarige man die uit het raam klom en verdween,' sla ik open en leg ik pas weer weg als hij uit is. Wanneer ik daar tijd voor heb natuurlijk, wat helaas niet altijd zo is. Gister ben ik begonnen aan het boek 'Nachtcircus,' wat een ontzettend leuk boek. Het is dat ik geen tijd heb om te blijven lezen, maar het liefst zou ik mezelf oprollen op de bank en door blijven lezen. Gisteravond keek ik voor het slapen gaan nog naar een filmpje op youtube waarin iemand vertelde hoe je jezelf het beste voor kon bereiden op een Read-a-thon of ook wel een Leesmarathon genoemd. Ik had er nog nooit van gehoord, maar het idee boeit mij. Misschien moet ik voor mezelf maar gewoon wat momenten plannen waarop ik mezelf gewoon opkrul op de bank met een stapel boeken naast mij en een overlevingspakketje. Gewoon lekker lezen en blijven lezen zolang als ik daar zin in heb. Een 24 uur leesmarathon, ik kan mezelf er een keer aan wagen. Maar binnenkort eerst weer Back 2 School.

Groetjes

Taatje

Begin er maar eens aan!

Hoi allemaal. Jaren geleden ben ik ooit begonnen aan een blog op het toenmalige web-log.nl. Dit was een persoonlijke blog en eigenlijk wisten
alleen echte vrienden van mijn hobby. Ik heb schrijven altijd heel erg leuk gevonden en hoop er ooit nog eens aan toe te komen om een boek te schrijven, maar dat is toekomstmuziek. Omdat dit jaar voor mij echt overloopt van nieuwigheden, nieuwe hobby's, een nieuwe start, nieuwe vrienden en nieuwe projecten, bedacht ik mijzelf dat het misschien wel interessant zou zijn om weer eens te gaan bloggen. En misschien, heel misschien zou ik dan andere mensen nog kunnen vermaken met mijn verhalen ook. Dus bij deze, mijn eerste blogpost.

Een blog beginnen gaat ook nog niet zo 123. Daar heb ik mij dan ook nog aardig in vergist, maar vergissingen zijn menselijk, toch? Allereerst op zoek naar een host, een naam bedenken en dan wil je ook nog eens dat je blog er leuk en uitnodigend uitziet. Vroeger toen ik nog dagboeken bijhield versierde ik de bladzijdes tot er niets meer op kon, maar bij een blog lijkt me dat niet praktisch. De komende tijd zal de uitstraling van mijn blog dan ook zeker nog veranderen tot ik er helemaal content mee ben. Ik wil proberen jullie een kijkje in mijn leven te geven door artikelen te schrijven die te maken hebben, met mijn hobby's en interesses. Wanneer dit allemaal een beetje op gang komt, ga ik waarschijnlijk ook weer filmpjes maken op mijn gelijknamige YouTube kanaal, want naast schrijven, leren en fotograferen is dat toch een van mijn favoriete bezigheden. Vandaag zal ik jullie een idee geven wie ik precies ben en wat ik zoal doe in het dagelijks leven.

Mijn naam is Tamara, maar omdat zo ongeveer iedereen Taatje zegt, zou ik zeggen doe dat dan maar. Taatje is een koosnaampje die ik van mijn vader heb gekregen en het is er zo een beetje ingeslopen dat ik mijn mailtjes en smsjes afsluit met 'groetjes Taatje'. Het klinkt lief, leuk en ik reageer erop zeg maar. Over leeftijd ga ik het hier niet hebben. Leeftijd heb ik altijd zo een ding gevonden. Het is niet dat ik me ervoor schaam, maar meer dat ik door mezelf die stempel te geven, mezelf oud ga voelen en het gevoel krijg dat ik nog maar zo kort heb, terwijl ik nog zo ontzettend veel plannen heb voor mezelf. Kennen jullie dat gevoel? Sinds een aantal jaar vier ik mijn verjaardag wel weer, maar meer omdat ik het leuk vind om mijn vrienden en familie om mij heen te hebben.

Ik woon in een gezellig plaatsje in de kop van Noord-Holland waar ik alles omhanden heb wat ik nodig heb, behalve een leuke baan, want die heb ik helaas ergens anders moeten vinden. Ik werk als opticien bij een niet nader te noemen winkelketen, waar ik met een fijne club mensen werk, wat het gelukkig wel een beetje goed maak. Desalniettemin zou ik graag dichterbij huis gaan werken, want vanaf september ga ik weer terug naar school. Dat zal mij twee dagen in de week gaan kosten en naast een baan is dat best wel aanpoten. Zeker wanneer je per week een hele werkdag kwijt bent aan reizen naar je werk. Toch heb ik er zo een zin in!

Gelukkig heb ik een heel lief vriendje die mij in alles wat ik doe steunt, waar ik hem heel erg dankbaar voor ben, want waar zou ik zijn zonder hem. Ook hebben wij een hele lieve hond 'Mayday' en een kitten 'Elphie' die ons gezelschap houden wanneer we ons alleen voelen.

Zo dat is een heel verhaal voor een eerste blogpost. Ik hoop dat jullie het leuk vinden om mijn blog te lezen en weer terug komen. Ik ga proberen wekelijks een aantal keer een artikel of post te plaatsen. En mochten jullie meer van mij persoonlijk willen weten kunnen jullie een berichtje achterlaten in de comments.

Groetjes,

Taatje